Η Θ.Ο.Ζ. λίγο πριν τη ...δράση! |
παραστάσεις των "Βατράχων" του Αριστοφάνη, που παρουσιάζει
φέτος η Θ.Ο.Ζ. Την Παρασκευή και το Σάββατο, η αίθουσα
εκδηλώσεων του 1ου Δημοτικού Σχολείου Ζεφυρίου,ήταν κατάμεστη!
Το κοινό καταχειροκρότησε την παράσταση, που άφησε κατά γενική
ομολογία τις καλύτερες εντυπώσεις!
η προσέλευση του κοινού άρχισε από πολύ νωρίς! |
31 Μαΐου και 1 Ιουνίου στον ίδιο χώρο...
Ενδεικτικό φωτογραφικό υλικό από την παράσταση του Σαββάτου...
(φωτο: Θεατρό φυλος)
Θα ήθελα να πω δυο λόγια για την παράσταση και τα παιδιά που την πλαισίωσαν, καθώς αξίζει τον κόπο να αναδεικνύονται ομάδες οι οποίες απλά και μόνο με γνώμονα την αγάπη τους για το θέατρο και την εξύψωση που έρχεται μέσα από αυτό, δημιουργούν ένα περιβάλλον όμορφο και συγχρόνως διδακτικό ως προς εκείνα που πρεσβεύουν τα έργα του Αριστοφάνη. Δε θέλω να κάνω ιδιαίτερους διαχωρισμούς ανάμεσα στις κοινότυπες πλέον αναφορές μεταξύ του ερασιτεχνικού και του επαγγελματικού θεάτρου, καθώς ο ουσιαστικός λόγος που τα διαχωρίζει είναι οικονομικός. Έχει πολύ και ουσιαστική σημασία διότι οι "επαγγελματίες" του χώρου αυτού διακατέχονται (τουλάχιστον ένα μέρος του που δεν βοηθά το ίδιο το θέατρο) από έναν άκρατο ναρκισσισμό οποίος αντιβαίνει μετά μανίας την φιλοσοφία του ανθρώπου που μας δίδαξε ουσιαστικά τι σημαίνει θέατρο, μας ταξίδεψε με τις παραστάσεις του στην Αρχαία Ελλάδα και μας γνώρισε παράλληλα έργα και σκηνοθέτες του Παγκόσμιου Θεάτρου. Του Κάρολου Κουν. Στην αντίπερα όχθη, εκείνοι που "κάνουν θέατρο για την ψυχή τους" και σε δύσκολες για την εποχή οικονομικές συγκυρίες, που ενώ κάλλιστα θα μπορούσαν τον ελεύθερο χρόνο τους να τον εκμεταλλευτούν επιλέγοντας να πιουν καφέ σε κάποια καφετέρια, τα παιδιά αυτά προτιμούν να εισχωρήσουν στον επαναστατικό κόσμο που προσπάθησε με ένα μέρος των έργων του να δημιουργήσει ο κορυφαίος μεταρρυθμιστής θα έλεγα εγώ της Αρχαίας Κωμωδίας, καθώς πήρε στοιχεία τόσο από προγενέστερους συγγραφείς όπως ο Σουσαρίων ο Μεγαρεύς με τον αισχρολογικό του λόγο, ή τον Κρατίνο με την πολιτική του σάτιρα, ακόμα και τον Επίχαρμο με τον πιο εκλεπτυσμένο του λόγο επίσης. Όλα αυτά τα στοιχεία μαζί συνέθεσαν ένα μείγμα εκρηκτικό που εμπεριέχει ρεαλισμό, αντιδημαγωγική κριτική, ανάδειξη της ειρήνης και πολλών άλλων. Το συγκεκριμένο έργο συγκαταλέγεται σε μια περίοδο ιδιαίτερη για την Αθήνα καθώς ο Αριστοφάνης με τις διώξεις που υπέστη από τον Κλέωνα για τα έργα του Αχαρνής, Ιππείς και άλλων όπου στηλιτεύει την δημαγωγική τακτική του, αναγκάζεται να αλλάξει τον λόγο του στα επόμενα έργα του, μέσα στα οποία συγκαταλέγονται και οι Βάτραχοι, όπου είναι φανερό ότι εκλείπουν σιγά σιγά σε πολιτικές αναφορές, μέχρι που εξαφανίζονται με το στοιχείο της "παράβασις" στα δυο τελευταία του έργα, Πλούτος και Εκκλησιάζουσες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν πολύ εύστοχη η επιλογή της σκηνοθέτις του συγκεκριμένου έργου καθώς το έργο επικεντρώνεται κυρίως στη διαμάχη μεταξύ του Αισχύλου και του Ευριπίδη, όπου ο μεταξύ τους διάλογος κινείται στα όρια της πομπώδης μεν αλλά όχι τόσο οξείας αντιπαράθεσης, δίνοντας την δυνατότητα στο κοινό να μην επικεντρωθεί στον έντονο, κριτικό και αισχρολογικό λόγο που είχαν τα προηγούμενα έργα του Αριστοφάνη, αλλά παρακολουθεί με αγωνία ποιος τελικά θα βγει νικητής σε αυτήν διαμάχη για τον ορισμό του καλύτερου τραγικού συγγραφέα.
Συγχαρητήρια μέσα απ' την καρδιά μου στην κα Στέλλα Νικολοθανάση όπου μαζί με τα παιδιά της ομάδας μας χάρισε απλόχερα δυο ώρες ξεγνοιασιάς και απόλαυσης.
Όπως και δέχτηκε κάποιος την υποκριτική των παιδιών, ένα έχει σημασία όπως είπε και Στανισλάφσκι: "Σημασία δεν έχει αν παίζεις καλά ή άσχημα, αλλά να παίζεις με αλήθεια". Και τα παιδιά έπαιξαν με αλήθεια.. Βασιλάρας Βασίλης.
!!!!!!!!!!!!
Διαγραφή